Nasza wycieczka rozpoczęła się ok.godz.9. Pogoda niestety nie sprzyjała, było pochmurno i deszczowo. Mimo to grupa była pełna humoru i cieszyliśmy się, że
możemy odwiedzić piękny Konstancin.
Naszą przygodę rozpoczęliśmy od odwiedzenia Villi La Fleur, gdzie mogliśmy zobaczyć przepiękną wystawę „Zakopane, Wyrzeźbione, Namalowane”.
Wystawa ta przybliża losy osady pod Tatrami, która u schyłku XIX wieku zaczęła przyciągać elity artystyczne i intelektualne. Zakopane zostało okrzyknięte „duchową stolicą Polski”. Kilka lat później Rafał Malczewski uznał Zakopane za „pępek świata”.
Na wystawie mogliśmy zobaczyć rzeźby powstałe w środowisku zakopiańskiej Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego. Na wystawie są także obrazy autorstwa
najważniejszych przedstawicieli sceny artystycznej końca XIX wieku m.in. Leona Wyczółkowskiego, Stanisława Witkiewicza, Władysława Ślewińskiego, Zofii
Stryjeńskiej, Witkacego, Rafała Malczewskiego.
Mogliśmy zobaczyć także zbiory z twórczości polskich i żydowskich artystów kojarzonych z Ecole de Paris oraz prace Tamary Łempickiej.

Po przerwie na posiłek udaliśmy się na zwiedzanie Konstancina.
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z polowy czternastego wieku. Rozbudowa Konstancina nastąpiła w roku 1897, kiedy to hr. Witold Skórzewski postanowił dokonać parcelacji części ziem. Nowo powstała osada została nazwana od imienia matki hrabiego – Konstancyją. Pięknymi terenami zaczęli interesować się bogaci przemysłowcy, fabrykanci i artyści. Modne stały się wyjazdy na tzw. letnisko. Konstancin rozrastał się. Projekty domów były zamawiane u najlepszych architektów i wykonawców.
W 1903 Hugo Seydel zbudował pierwszy zakład przyrodoleczniczy w wilii Hugonówka.
Teraz mieści się tam Konstanciński Dom Kultury.
W roku 1917 Konstancin uzyskał prawa uzdrowiska.
W niedalekim Skolimowie pod koniec dziewiętnastego wieku powstały pierwsze pensjonaty letniskowe.

W 1965 roku na terenie Konstancina zostały odkryte bogate złoża solanki termalnej.
Zaczęły powstawać sanatoria uzdrowiskowe. W roku 1977 rozpoczęto budowę tężni, której budowę ukończono w roku 1980.
W Konstancinie osiedlały się znane warszawskie rody. Nazwiska polskie mieszają się z nazwiskami cudzoziemskimi, a to pokazuje wielokulturowość Konstancina,
Miasto Konstancin Jeziorna powstało w roku 1969 z połączenia Chylic i Skolimowa – mających charakter letniskowy, Konstancina – miejscowości uzdrowiskowo –
letniskowej oraz miasta Jeziorna z przemysłową dzielnicą Mirków.
Spacer po Parku Zdrojowym a potem przejazd w kierunki Papierni i dzielnicy Mirków / ze względu na załamanie pogody/ pozwolił nam podziwiać zrewitalizowaną zabudowę przestrzeni historycznej.
Z Konstancina udaliśmy się do Skolimowa. Tam odwiedziliśmy historyczny „Pałac Popiela” -obecny Dom Rekolekcyjny.
W drodze powrotnej do Warszawy podziwialiśmy z okien autokaru Dom Artystów Weteranów Scen Polskich.
Dziękujemy p. Piotrowi Kociszewskiemu BP PITUR za oprowadzenie po ciekawych miejscach i interesujące opowieści.
Wycieczka realizowana była w ramach programu „Fabryka Formy Seniora”.

Tekst i zdjęcia: Helena Krajewska Remisiewicz